Bezpieczeństwo imprez masowych na przykładzie wybranych państw europejskich

(..)Zamiarem autorów niniejszego opracowania było przedstawienie różnych

rozwiązań organizacyjnych związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa imprez

masowych w Europie. W tym celu dokonano analizy treści przepisów prawa obowiązujących

w wybranych krajach europejskich, a także w prawie międzynarodowym.

Autorzy przeprowadzili również wizyty studyjne w wybranych obiektach

sportowych, zarówno w Polsce, jak i poza jej granicami (m.in. w Wielkiej Brytanii

i Portugalii), mieli możliwość bezpośrednio uczestniczyć w procesie organizacji

oraz zabezpieczenia krajowych i międzynarodowych imprez sportowych,

zapoznali się także z dokumentacją oraz z infrastrukturą tych obiektów.

Za pomocą metody sondażu diagnostycznego zrealizowano szereg wywiadów

z przedstawicielami podmiotów zaangażowanych w proces zapewnienia

bezpieczeństwa imprez masowych, m.in.: funkcjonariuszami Policji, organizatorami

imprez, kierownikami ds. bezpieczeństwa, przedstawicielami krajowych

punktów informacyjnych (kontaktowych) ds. imprez sportowych. Pozyskane

informacje umożliwiły gruntowne poznanie teoretycznych podstaw systemu

zabezpieczenia imprez masowych, natomiast wykorzystanie metody obserwacji

uczestniczącej pozwoliło na zapoznanie się z praktykami stosowanymi przez poszczególne

służby w przedmiotowym zakresie.

Zamierzeniem autorów była analiza sposobu zapewnienia bezpieczeństwa

w jak największej liczbie państw europejskich, jednak z przyczyn niezależnych,

m.in. braku możliwości nawiązania kontaktu z osobami zajmującymi się tą problematyką

i zbyt małego zasobu przekazanych informacji (np. spowodowanego

brakiem regulacji prawnych), w opracowaniu uwzględniono dziewięć państw, tj.:

Polskę, Wielką Brytanię, Niemcy, Francję, Holandię, Ukrainę, Rumunię, Bułgarię

i Słowację. Omówione zostały ponadto międzynarodowe i unijne standardy

legislacyjne dotyczące bezpieczeństwa imprez masowych.(...)