„Cokolwiek się zdarzy – niech uderza we mnie…”

Stefan Żeromski

,,Cokolwiek się zdarzy – niech uderza we mnie…«

Cokolwiek się zdarzy – niech uderza we mnie

Sofokles, Edyp-król

Na łóżku oznaczonym liczbą 24, w najbardziej ciemnym kącie sali, leżał od kilku miesięcy trzydziestoletni może parobek folwarczny. Nad wezgłowiem łóżka kołatała za każdym poruszeniem się chorego czarna, drewniana tablica z napisem:

caries tuberculosa

1

1

caries tuberculosa

 (med., łac.) – gruźlicze próchnienie kości.

… Amputowano biedakowi nogę powyżej kolana, wskutek suchotniczego gnicia kości. Chłop był bezrolny, kartoflarz, z kartoflarzów

2

2

kartoflarzów

 – dziś popr. forma D. lm: kartoflarzy.

 pochodził. Miał we dworze służbę, ożenił się był przed trzema laty, chłopaka o konopiastej czuprynie się dochował – aż oto, ni z tego, ni z owego, zabolała go noga w kolanie i pootwierały się ranki. Dał dobry człowiek furmankę do miasta i odstawiono chudziaka na koszt gminy do szpitala.

Tamto jeszcze pamiętał dobrze, jak jedzie w odwieczerze

3

3

odwieczerze

 a.

odwieczerz

 (daw., gw.) – popołudnie, pora przed wieczorem.

 jesienne z kobieciną swoją w paradnym wasągu

4

4

wasąg

 – wóz gospodarski, dość prymitywny powóz czterokołowy bez resorów, z nadwoziem drabinkowym lub w kształcie wiklinowego kosza, opartym bezpośrednio na osiach; używany w Polsce do pocz. XX wieku.

 z półkoszkami

5

5

półkoszki

 (daw.) – uplecione z wikliny burty wozu.

, jak se

6

6

se

 (gw.) – sobie.

<a href="javascript:ShowPopupNote('idm1406175